Το κολοκύθι είναι φυτό μονοετές, με βλαστό κληματώδη και αναρριχώμενο. Τα φύλλα του είναι μεγάλα και καρδιόσχημα με χοντρά κοτσάνια, σωληνωτά, με 3-5 λοβούς. Έχει άνθη κίτρινα, μόνοικα (στο ίδιο φυτό αρσενικά και θηλυκά), ενώ ο καρπός είναι ποικιλόμορφος, μικρός ή ογκώδης, κυλινδρικός ή αβγοειδής, σφαιρικός, άσπρος, πράσινος, κίτρινος, πορτοκαλί. Η σάρκα του είναι συνήθως άσπρη ή πορτοκαλί ελαφρώς γλυκιά. Οι σπόροι του είναι μεγάλοι λευκοί και σκληροί. Τα αρσενικά άνθη του είναι μεγάλα και μαγειρεύονται.
Η καλλιέργεια του κολοκυθιού είναι από τις πιο προσοδοφόρες τα τελευταία χρόνια. Είναι φυτό που μπορεί να σταθεί υπό κάποιες συνθήκες σε βιολογική καλλιέργεια λόγω του ότι δείχνει αντοχές στις προσβολές από ασθένειες. Τα τελευταία χρόνια έχουν εισαχθεί στην αγορά διάφορα υβρίδια κολοκυθιού τα οποία είναι ανθεκτικά σε αρκετές ιώσεις με αποτέλεσμα την περιορισμένη χρήση φυτοφαρμάκων. Εαν όμως οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοήσουν τότε η καλλιέργεια γίνεται αρκετά ζημιογόνα γιατί οι καταστροφές που μπορεί να υποστεί είναι σημαντικές και ανεπανόρθωτες.
Όπως και με το αγγούρι έτσι και το κολοκύθι πολλαπλασιάζεται με σπόρο. Ο σπόρος φυτεύεται σε κύπελλα με χώμα φυτωρίου από τον Φλεβάρη έως και τον Σεπτέμβρη στις πιο θερμές περιοχές. Η καλλιέργεια του κολοκυθιού μπορεί να γίνει και πρώιμα σε χαμηλά τούνελ υπο κάλυψη, και με αυτό τον τρόπο να εξασφαλιστεί ένα αρκετά καλό εισόδημα για τον παραγωγό. Για κάθε στρέμμα καλλιέργειας χρειάζονται 1000-1500 φυτά/στρ τα οποία θα φυτευτούν όπως και τα αγγούρια σε λακκους που θα απέχουν μεταξύ τους στη γραμμή φύτευσης 70-90εκ ενώ μεταξύ των γραμμών θα υπάρχει διάδρομος 1-1,25μ. Η απόδοση κυμαίνεται από 6-8τν/στρ αν οι συνθήκες βοηθήσουν.
Όταν τα φυτά μεγαλώσουν αρχίζουν οι καλλιεργητικές φροντίδες. Ποτίσματα ανά 2-3 μέρες οχι νωρίτερα για αποφυγή ασθενειών και έλλειψης καρποφορίας, λιπάνσεις κάθε εβδομάδα με υδατοδιαλυτά λιπάσματα στη ρίζα. Συνίσταται λίπασμα με ενισχυμένο κάλιο τύπου 16-8-24-3 best Φυτοθρεπτικής. Για ακόμη πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα προσθέτουμε κοκκώδες λίπασμα τύπου Complesal Compo και Rizocyn Humofert. Εαν το κολοκύθι που διαλέξαμε είναι αρκετά ζωηρό στην ανάπτυξή του όπως είναι το Οtto Syngenta, τότε στη γραμμή φύτευσης βάζουμε νάυλον εδαφοκάλυψης για τον περιορισμό των ζιζανίων, και την αποφυγή μετάδοσης ασθενειών από τα ζιζάνια στα φυτά μας. Παρόλα αυτά τα πολύ μεγάλα φύλλα καλό είναι να κόβονται και οι κορυφές να κορφολογούνται για να δέσει αρκετά κολοκύθια.
Τα κολοκύθια είναι ευαίσθητα στο ωίδιο και τον περονόσπορο. Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει παρατηρούνται φυτόφθορες και πολλές ίωσεις λόγω των εντόμων που τα προσβάλλουν κυρίως του αλευρώδη. Το μάζεμα γίνεται με το χέρι κάθε 3-4 μέρες ίσως και νωρίτερα για ορισμένες ποικιλίες. Το συχνό μάζεμα διευκολύνει την αύξηση της παραγωγής αλλά πρέπει να γίνεται με προσοχή χωρίς τραυματισμούς των βλαστών και των φύλλων τους γιατί δημιουργούνται εστίες μολύνσεων. Μετά την συγκομιδή ακολουθεί πότισμα και λίπανση.
Τα κολοκύθια δεν διατηρούνται για πολύ στο ψυγείο. Το κύριο κριτήριο φρεσκάδας του είναι η διατήρηση του άνθους του ενώ τα κολοκύθια εκείνα που δεν φέρουν αμυχές και σχισίματα είναι πιο εμπορεύσιμα. Γενικά τα κολοκύθια είναι μια καλλιέργεια με καλή οικονομική συμπεριφορά και μέσα στις επιλογές του επαγγελματία παραγωγού. |
|
| |
|
|
|
|
